رمان مکاتبه ای
رمان مکاتبه‌ای (epistolary novel)
رمانی كه به‌صورت مجموعه‌ای از نامه‌ها نگارش‌یافته كه میان شخصیت‌های داستان رد و بدل می‌شوند. ممكن است به‌عنوان صناعتی ادبی به‌كار رود تا به خواننده بقبولاند كه داستان واقعیت دارد. ساموئل ریچاردسون[۱]، نویسندۀ انگلیسی، رمان‌های پامِلا[۲] (۱۷۴۰ـ۱۷۴۱) و كلاریسا[۳] (۱۷۴۷ـ۱۷۴۸) را به‌همین سبك نوشت و به این ترتیب نگارش این نوع رمان را رواج داد. دو رمان مشهور فرانسوی گزند دلبستگی اثر لاكلو و هلوئیز جدید اثر ژان ژاك روسو نیز به همین سبك نوشته شده است. استفاده از نامه‌نگاری[۴]، همچنین خاطره‌نویسی[۵]، اغلب در رمان گوتیگ[۶] به‌كار می‌رود تا داستانی غالباً خیالی را باوركردنی جلوه دهد. در زبان فارسی نیز تحت تأثیر ادبیات اروپایی این نوع ادبی ازجمله در رمان پروانه اثر محمد حجازی دیده می‌شود.