رمان مکاتبه ای
رمان مکاتبه‌ای (epistolary novel)
رمانی که به‌صورت مجموعه‌ای از نامه‌ها نگارش‌یافته که میان شخصیت‌های داستان رد و بدل می‌شوند. ممکن است به‌عنوان صناعتی ادبی به‌کار رود تا به خواننده بقبولاند که داستان واقعیت دارد. ساموئل ریچاردسون[۱]، نویسندۀ انگلیسی، رمان‌های پامِلا[۲] (۱۷۴۰ـ۱۷۴۱) و کلاریسا[۳] (۱۷۴۷ـ۱۷۴۸م) را به‌همین سبک نوشت و به این ترتیب نگارش این نوع رمان را رواج داد. دو رمان مشهور فرانسوی گزند دلبستگی اثر لاکلو و هلوئیز جدید اثر ژان ژاک روسو نیز به همین سبک نوشته شده است. استفاده از نامه‌نگاری[۴]، همچنین خاطره‌نویسی[۵]، اغلب در رمان گوتیگ[۶] به‌کار می‌رود تا داستانی غالباً خیالی را باورکردنی جلوه دهد. در زبان فارسی نیز تحت تأثیر ادبیات اروپایی این نوع ادبی ازجمله در رمان پروانه اثر محمد حجازی دیده می‌شود.