رنگ زمان (کتاب)
(به فرانسوی: Couleur du temps) عنوان نمایشنامه‌ای منظوم از گیوم آپولینر، به زبان فرانسوی، در سه پرده. رنگ زمان به سال 1917م نوشته شده؛ در 1918 پس از مرگ آپولینر به نمایش درآمد، دو سال بعد در مجله‌ای و سال 1949 برای نخستین بار به صورت کتاب منتشر شد. این درام تمثیلی، تالیف شاعر بزرگی‌ست که با مصیبت جنگ آشنا بود و در زمانی که تمدن‌ها بر اضمحلال خود آگاه شده بودند، عمیقا موضوع و حسی نومیدانه دارد؛ اگرچه عنوان درام به پرندۀ آبی قصه‌ها اشاره می‌کند که مظهر زندگی دوباره است. اشخاص نمایشنامه دربارۀ روابط فرد و جامعه‌ای که آن‌ها را له می‌کند یا دربارۀ نظام تازه‌ای که ممکن است از جنگ زاده شود سوال می‌کنند. اما فرجام نومیدانۀ ماجرا هر آینده‌ای را نابود می‌کند. گفت‌وگوهای درام به شکل پیایندهای تغزلی یا حماسی گسترش می‌یابد که شیوه‌ای از اوراتوریو به نمایشنامه می‌دهد.
پیرنگ
سه مرد از کشوری در معرض جنگ، یکی ثروتمند (تمثیل گذشته)، دیگری دانشمند (حال) و یکی دیگر شاعر (آینده) با هواپیما به جست‌وجوی سرزمین آرمانی صلح می‌روند. در راه در آوردگاهی مادر و نامزدِ سربازی کشته شده را و بعدتر در جزیره‌ای غیرمسکون مردی تنها را که به جبران خیانت به میهن کفاره می‌دهد، در جمع خود می‌پذیرند. در قطب جسد زنی را می‌یابند که در یخ محفوظ مانده. شاعر در وجود آن زن زیبایی را می‌بیند و دانشمند علم و مرد ثروتمند صلح و مرد تنها تنهایی را. آن‌ها برای تصاحب زن به کشتن یکدیگر اقدام می‌کنند.