رهاشدگی

رهاشدگی

(یا: یله‌گی) یکی از مفاهیم اصلی فیلسوفان اصالت وجودی ملحد، همچون ژان پل سارتر. به عقیده‌ی وی چون خدا وجود ندارد، هیچ ارزش یا معنایی نیز برای زندگی نمی‌تواند وجود داشته باشد؛ بنابراین، انسانِ افتاده و یا افکنده‌شده در عالم، موجودی «تنها و به حال خود رهاشده» است. او خود باید تصمیم بگیرد و صواب را از خطا تشخیص دهد؛ اما چون هیچ هدایت‌کننده‌ای وجود ندارد، او کاملاَ به خود واگذارده شده و متکی به خود است.

منابع:

1-ریس، ویلیام، فرهنگ فلسفه و دین، 1399، ترجمه اعوانی، غلامرضا و دیگران، چاپ اول، تهران، انتشارات موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.

---