رهنمود امنیت ملی
رهنمود امنیّت ملی (national security directive)
فرمان محرمانۀ رئیسجمهور ایالات متحده امریکا، که بهموجب قانون امنیت ملی[۱] (۱۹۴۷) میتواند بدون اطلاع کنگره، سیاست ملی را تعیین کند و اعتبارات فدرال را تخصیص دهد. شورای امنیت ملی[۲] به تنهایی تصمیم میگیرد که آیا این رهنمودها را میتوان علنی کرد یا نه، اما بیشتر این رهنمودها علنی نمیشوند. منتقدان این رهنمودها را مخالف قانون اساسی میدانند، زیرا به قوۀ مجریه اجازۀ قانونگذاری میدهد. در ۱۹۵۰، ترومن[۳]، رئیسجمهور وقت، بهمنظور انجام عملیات سرّی برای ایجاد ناآرامی و آشوب در اردوگاه شرق رهنمودی محرمانه صادر کرد. جان اف کندی[۴] هم با صدور چنین فرمانی اجازۀ تهاجم به کوبا را داد و لیندون جانسون[۵] به همین وسیله یورش نظامی به لائوس[۶] در جریان جنگ ویتنام[۷] را تصویب کرد. تهاجم ایالات متحده به گرنادا[۸] و تخصیص ۱۹میلیون دلار به سازمان مرکزی اطلاعات (سیا)[۹] برای تسلیح و آموزش کنتراها[۱۰] در امریکای مرکزی نیز با صدور رهنمودهای امنیت ملی امکانپذیر شد.