رودپیچ

رودپیچ (meander)

(یا: مآندر) انحنای حلقه‌ای در رودخانه، به‌صورت جریانِ سینوسی‌شکل در منطقۀ مسطح. در حین جریان رودخانه، هر نوع انحنایی در مسیر آن براثرِ جریان تشدید می‌شود. در انحنای بیرونی، سرعت بیشتر و درنتیجه، فرسایش براثر جریان رودخانه شدیدتر است. در این بخش، رودخانه کنارۀ بیرونی خود را قطع می‌کند و پرتگاه رودخانه پدید می‌آید. در انحنای داخلی، جریان آرام است و با رسوبِ موادّ جابه‌جاشده، دامنه‌ای با شیب آرام ایجاد می‌شود. با پیشروی رودپیچ در جهت انحنای خارجی خود، رودخانه رفته‌رفته‌ مسیر خود را در امتداد دشت سیلابی عوض می‌کند. حلقه‌های موجود در مسیر رودخانه ممکن است آن چنان رشد کنند که از مسیر اصلی آن خارج شوند و دریاچه‌های طوقه‌ای به‌وجود آورند. رودپیچ‌ها در بخش‌هایی با شیب ملایم فراوانند. تخلیۀ آن‌ها نسبتاً دایم، اما متعادل‌ است و مواد جابه‌جاشده در این بخش‌ها ریزدانه‌اند. اصطلاح مآندر (رودپیچ) برگرفته از نام رودخانۀ مِندِرِس در ترکیه است.

 

---