روضهالصفا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رَوضَةالصَّفا
کتابی به فارسی در تاریخ عمومی، از میرخواند (‌۸۳۷ـ‌۹۰۳‌ق). این کتاب در یک مقدمه و ۶ جلد نوشته شده که با آفرینش آدم (ع) و انبیای الهی آغاز می‌شود و پس از آن شرح‌حال پادشاهان اساطیری ایران، حکمای یونان و پادشاهان تاریخی ایران تا ظهور پیامبر اسلام (ص) و سپس حوادث تاریخ اسلام و خلافت‌های اموی و عباسی و پیدایش سلسله‌های ایرانی از طاهریان تا پایان حکومت سلطان ابوسعید گورکان (۸۳۷‌ق) آمده که با فرجام سلطنت این پادشاه، پایان می‌یابد. او چند ورقی نیز از جلد هفتم تاریخ خود را نوشت که به‌علت بیماری، کتاب ناتمام ماند و نوۀ دختریش، خواند میر، ادامۀ وقایع را تا ‌۹۲۹ق در همین جلد نگاشت. نگارش تاریخ روضةالصفا به خواهش امیرعلی‌شیر نوایی، وزیر دانشمند و هنرپرور سلطان حسین بایقرا، و اندکی پس از وزارت او در ۸۷۳‌ق آغاز شد و تا پایان عمر مؤلف ادامه داشت. این کتاب نخست در ۹‌/‌۱۳۳۸‌ش در ۶ جلد و سپس با تصحیح جمشید کیانفر در ۱۰ جلد انتشار یافت (تهران،۱۳۸۰‌ش). عباس زریاب خویی نیز آن را در ۱ جلد تلخیص و منتشر کرد.