ری، خیابان
رِی، خیابان
حد فاصل سهراه امینحضور و میدان شوش (دروازۀ حضرت عبدالعظیم) در تهران. خیابانی اعیاننشین و ازجمله ساکنان آن آصفالدوله بود و خیابان به نام او نیز شهرت داشت. ایستگاه ماشیندودی در انتهای این خیابان، نزدیک دروازۀ حضرت عبدالعظیم، قرار داشت، به همین سبب به آن خیابان گار (ایستگاه) ماشین، همچنین خیابان شاه عبدالعظیم نیز میگفتند. کامران میرزا، نایبالسلطنۀ ناصرالدینشاه قاجار، بازارچهای در آنجا ساخته بود و آن بخش از خیابان ری تا چند دهۀ پیش به خیابان نایبالسلطنه شهرت داشت. در اواخر دورۀ قاجار دومین کارخانۀ برق تهران بهوسیلۀ امینالضرب در تقاطع خیابان ری با خیابان مولوی، احداث شد. انبار گندم یا سیلوی تهران نیز از آن زمان در این خیابان است، که بعدها میدان غله در نزدیکی آن احداث شد. گذر و بازارچۀ حمام خانم، بازارچۀ حمام نواب، گذر میرزا موسی، حمام فیروزه و گورستان چهاردهمعصوم در خیابان ری بودند. کوچهای به نام شترداران نیز در نزدیکی میدان شاه بود. کوچۀ دردار و کوچۀ آبشار در بخش شمالی خیابان ری، بازارچۀ قوامالملک در شرق آن، و خیابان ادیبالممالک از انشعابهای آن خیابان است. بستنیفروشی مشهور اکبرمشدی نبش بازارچه نایبالسلطنه و خیابان ری بود. پارک و خانۀ فرهنگ کوثر و هنرستان فنی امام صادق (ع) و خیابان حمام گلشن از مکانهای مهم آناند. خیابان فداییان اسلام، ادامۀ خیابان ری به طرف شهر ری است؛ همچنین خیابانهای خراسان، ۱۵ خرداد و بزرگراه محلاتی را قطع میکند.