ریچارد اول (۱۱۵۷ـ۱۱۹۹م)
ریچارد اول (۱۱۵۷ـ۱۱۹۹م)(Richard I)
(یا: ریچارد شیردل) پادشاه انگلستان (۱۱۸۹ـ۱۱۹۹م). به استثنای شش ماه همۀ دوران سلطنتش در خارج از انگلستان سپری شد. پسر سوم هنری دوم[۱] بود و دو بار علیه پدرش قیام کرد. در سومین دورۀ جنگ‌های صلیبی[۲] (۱۱۹۱ـ۱۱۹۲م) در نبرد با صلاح‌الدین[۳] ایوبی در قبرس، عکّا (آکِر)[۴]، و ارسوف[۵] به پیروزی رسید، اما نتوانست بیت‌المقدس را تسخیر کند. در بازگشت از راه خشکی دوکِ اتریش[۶] او را اسیر کرد و به امپراتور هنری ششم[۷] تحویل داد. ریچارد مدتی را در زندان گذراند تا این‌که مبلغ هنگفتی باج بابت آزادی او پرداخت شد. برای مدتی کوتاه به انگلستان بازگشت، که در آن‌جا برادرش جان به‌جای او سلطنت می‌کرد. سال‌های پایانی عمر ریچارد به جنگ در فرانسه گذشت و درخلال محاصرۀ شالو شابرول[۸] (۱۱۹۹م) بر اثر اصابت پیکان کشته شد. از او فرزندی به‌جای نماند. ریچارد تجربه و مهارت نظامی را از سرکوب خراج‌گزاران یاغی در دهۀ ۱۱۷۰م در پواتو[۹] و شورش علیه پدرش هنری دوم در ۱۱۸۳م به دست آورده بود. پس از نشستن به تخت سلطنت در ۱۱۸۹م نقشه‌های پدرش برای تصرف بیت‌المقدس را دنبال کرد و در ۱۱۹۰م و ۱۱۹۱م برای تدارک جنگ‌های صلیبی پایگاه‌هایی در سیسیل و قبرس ایجاد کرد. عکّا را محاصره و به‌سرعت تصرف کرد و در امتداد ساحل به سمت یافا[۱۰] پیش رفت و با نیروهای تحت فرمان صلاح‌الدین ایوبی به جنگ‌وگریز پرداخت. پس از پرداخت باج و آزادی از چنگ آلمان‌ها، سرزمین‌های تحت حاکمیت انگلستان در فرانسه را که فیلیپ تصرف کرده بود، باز پس گرفت. در وکسن[۱۱]، شاتو گایار[۱۲]، قلعۀ بزرگ کنار رود سن[۱۳]، را ساخت. در تورن[۱۴] و پواتو همۀ مانورهای پادشاه فرانسه را عقیم گذاشت. شعر نیز می‌سرود و پس از مرگ به قهرمانی افسانه‌ای تبدیل شد. پس از او برادرش جان اول پادشاه شد.