زبان (زیست شناسی)
زبان (زیست‌شناسی)(tongue)
در مهره‌داران چهارپا[۱]، اندامی عضلانی که معمولاً به کف دهان متصل است. دارای ریشۀ ضخیمی، متصل به استخوانی U شکل با نام استخوان لامی[۲]، است و با غشایی مخاطی[۳] پوشیده شده است که دارای اعصاب[۴] و جوانه‌های چشایی[۵] است. زبان اندام اصلی چشایی[۶] است. غذا را برای جویدن به زیر دندان‌ها، و برای بلع به حلق هدایت می‌کند. همچنین، این اندام در انسان برای صحبت‌کردن نیز ضروری است. در حیوانات دیگر، برای نوشیدن آب، و تمیز‌کردن و آراستن بدن به‌کار می‌آید. در برخی از جانوران، ازقبیل قورباغه‌ها[۷]، زبان برای گرفتن حشرات و غذا به‌سرعت و ناگهان به جلو پرتاب می‌شود. در برخی دیگر، ازقبیل مورچه‌خوار[۸]، زبان دسترسی به غذا در سوراخ‌های عمیق را ممکن می‌کند.