زخرف، سوره
زُخْرُف، سوره
سورۀ شمارۀ ۴۳ به‌ترتیب مصحف و ۶۳ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکی قرآن در ۸۹ آیه و ۸۳۸ کلمه. در آن به بی‌ارجی زُخرُف (زر و زیور/پیرایه) و این‌گونه آرایه‌ها اشاره شده است (آیات ۳۳ تا ۳۵). بیست‌و‌چهارمین سوره‌ای است که با حروف مقطّعه [حم] آغاز می‌شود. چهارمین سوره از سوره‌های «حامیمات» است. از نظر حجم، از سوره‌های «مثانی» و کمی بیش از یک حزب (یک‌چهارم جزء) است. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از مواجه‌شدن هر پیامبری با ریشخند و انکار قومش، آفرینش زمین با نعمت باران و گونه‌ها (گیاهی و جانوری) و چهارپایان برای آرامش انسان، شمه‌ای از داستان حضرت ابراهیم (ع)، عیسی (ع)، نعمت مؤمنان و محنت کافران در آخرت.