زلیخا
زُلِیْخا
(یا: زَلیخا) در تفسیر قرآن. نام همسر عزیز مصر یا فوطیفارکه به یوسف (ع) اظهار عشق کرد و یوسف پاکدامنی ورزید و سرانجام به دسیسۀ این زن بهزندان افتاد. این داستان مفصلاً در سورۀ یوسف آمده است بدون آنکه نامی از این زن برده شود. در عهد عتیق نیز نامی از او نیست هرچند این نام در تلمود آمده است. داستان دلدادگی زلیخا به یوسف از مضامین مهم ادبیات فارسی است. منشأ این داستانها، روایاتی است که مفسران در تفسیر آیههای مربوط با طول و تفصیل بیان کردهاند. براساس یکی از این داستانها، پس از آنکه یوسف عزیز مصر شد، زلیخا را که پیرزن فرتوتی شده بود، دید و او را جوان ساخت و به همسری برگزید.