زیاده، می (۱۸۸۶ـ۱۹۴۱)

زیادَه، مَی (۱۸۸۶ـ۱۹۴۱) Ziade, May (Marie Elias Ziade)

(نام اصلی: ماری الیاس زیاده) بانوی شاعر، نویسنده، مترجم و روشنفکر مسیحی سوری ـ لبنانی. در اوایل قرن ۲۰ به مصر مهاجرت کرد. اولین آثارش نوشتن مقاله، ترجمۀ داستان و چاپ آن‌ها در روزنامۀ المحروسه بود. یک جلد شعر به زبان فرانسه، با نامی مستعار منتشر کرد (۱۹۱۱). با تشویق احمد لطفی‌السید، و یعقوب صَرّوف، به‌جای انگلیسی و فرانسه کوشش خود را به میراث عربی معطوف کرد؛ و هُدی شعراوی توجهش را به مسائل و نقش زنان جلب کرد. برخی از سخنرانی‌ها و مقالات وی دربارۀ زنان، در مجموعۀ سوانح دختران (۱۹۲۲) و کلمات و اشارات (۱۹۲۲) و تحقیقات ادبی او راجع به زنان نویسنده در دو اثر به نام‌های ورده یازیجی (۱۹۲۴) و عایشه تیمور (۱۹۲۶) گرد آمده است. مجموعۀ شعرهای منثورش تاریک و روشن نام دارد. جلسات هفتگی او برجستگان ادب را از قاهره و نقاط دیگر گرد هم می‌آورد. در اواخر عمر به‌علت افسردگی شدید، در بیروت بیش از یک سال بستری بود (۱۹۳۶). و پس از آن تا پایان عمر در انزوا و سکوت زیست. او از دوستان نزدیک جبران خلیل جبران بود و مکاتبات میان این دو مشهور است.