زیج ایلخانی
زیج ایلخانی
نتیجۀ تحقیقات گروهی از دانشمندان به سرپرستی خواجه نصیرالدین طوسی در رصدخانۀ مراغه. از آن‌جا که هلاکو، فرمانروای ایلخان، اصرار داشت تا در مدت دوازده سال، این زیج تدوین شود، خواجه نصیر و دیگران تصمیم گرفتند تا از جدول‌ها و زیج‌های گذشتگان بهره گیرند. این زیج در سال 663ق و در زمان آباقا خان، جانشین هلاکو، آماده شد. در مقدمۀ زیج از چهار دانشمند همکار خواجه نصیر، به نام‌های فخرالدین اخلاطی، فخرالدین مراغی، مؤیدالدین عرضی و نجم‌الدین دبیران نام برده شده است. خواجه نصیر وصیت کرده بود که پس از مرگش، کار تکمیل و تصحیح زیج با کمک قطب‌الدین شیرازی ادامه پیدا کند ولی ظاهراً، قطب‌الدین شیرازی که از عدم ذکر نام خود در مقدمۀ زیج دلگیر بود، به این وصیت عمل نکرد.