زینت المجالس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

زینَتُ‌المَجالِس
کتابی چندموضوعی، به فارسی از مجدالدین محمد حسینی حایری. این کتاب، که تألیف آن در ۱۰۰۴‌ق به‌پایان آمده، در موضوع‌های تاریخی، جغرافیایی و اجتماعی، و بیشتر به‌صورت داستان است و از بسیاری جهات مانند جوامع‌الحکایات است. کتاب در نُه جزء و هر جزء در دَه فصل است. اما گویا مؤلف دو فصل آخر جزء نُهم را به‌پایان نرسانده، یا به نام مؤلف ثبت نشده و در بسیاری از نسخه‌ها این دو فصل با عنوان ملحقات در کتاب آمده است. مؤلف در تدوین زینت‌المجالس از کتاب‌هایی چون اخبارالطوال دینوری، وفیات‌الاعیان ابن خلکان، فرج بعد شدت تنوخی، نزهة‌القلوب، حبیب‌السیر و روضةالصفا بهره برده است. این اثر برای اولین‌بار در ۱۲۶۲‌ق به‌چاپ رسید و پس از آن بارها منتشر شده است.