زین الدین، رباط
زِیْنُالدّین، رُباط
در ۶۷کیلومتری جاده یزد به کرمان از دورۀ صفوی. تنها رباط دایرهایشکل ایران است که از جنبههای معماری و مذهبی اهمیت خاص دارد. دایرهایشکل ساختهشدن رباط به لحاظ مقابله با شنهای روان کویر بوده است با مساحت ۱۵هزار متر مربع و پنج برج نیمدایره با فاصلۀ بیست متر از یکدیگر که بالای دروازۀ آن کتیبهای حک شده بود. حیاط مرکزی رباط دوازدهضلعی به نیت دوازده امام است. یک دالان هشتضلعی با دو اتاق در دو طرف آن برای نگهبانان، حیاطی دوازدهضلعی با چند ایوان و یک اتاق شاهنشین و اتاقهای هشتضلعی یا مستطیل در اطراف با طاقچههای متعدد و جای بخاری، محوطۀ داخلی رباط را تشکیل میدهد. شاهنشین رباط ایوانی است که با کاشیهای آبی و فیروزهای تزیین شده است. در گذشته یک گنبد زیبا داشت. در شمال آن یک بادگیر تعبیه شده است. پشت آن یک ایوان کوچک با چند اتاق دیگر و دو اصطبل سراسری وجود دارد. پشتبام رباط آجری است و دورادور آن ۴۳ محل برای دیدهبانی و سنگربندی دارد. رباط زینالدین در دورۀ پهلوی پاسگاه ژاندارمری بود.