ساتی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ساتی (suttee)
(در سانسکریت به‌معنای «زن وفادار»). رسمی رایج در هندوستان؛ به موجب آن زنانی که بیوه می‌شوند خود را، یا به‌همراه جسد همسرشان یا اگر همسرشان مدتی پیش‌تر مرده باشد جدا از وی، در تل مرده‌سوزان افکنده می‌سوزانند. قدیمی‌ترین ذکری که از این مراسم شده به ۳۱۶پ‌م باز می‌گردد. نخست مراسمی بود در انحصار اعضای خانوادۀ سلطنتی، اما سپس عمومیت یافت و قانونی شد. در ۱۸۲۹ انگلیسی‌ها آن را ملغی کردند، اما در بعضی نقاط دورافتادۀ هندوستان تا ایام اخیر وجود داشت. عمل به قانون ساتی اگرچه اختیاری بود، در اجتماعات سنتی بیوه‌ای که از عمل به آن امتناع می‌کرد طرد می‌شد.