ساجیان
ساجیان
(یا: بنی‌ساج) سلسلۀ ایرانی حاکم در آذربایجان (حُک: ۲۷۶ـ۳۱۸ق). بنیانگذار این سلسله ابوالسّاج، از فرماندهان ترک سپاه متوکل بود. این سلسله توانست حدود نیم قرن بر سرزمین‌های پهناور آذربایجان، اَرّان و اَرْمَنِسْتان حکومت کند و بر مدعیان تسلط یابد. هرچند این نواحی جایگاه نژادها و آیین‌های گوناگون نیز بود. بنی‌ساج که در بیشتر زمان‌ها یاغی و خودسر بودند، گماشتۀ خلفا شمرده می‌شدند و به نام آنان بر این سرزمین‌ها حکم می‌راندند. ارتباط ساجیان با دستگاه خلافت، ظاهری و اسمی بود و آنان مستقلاً در ایالات تحت حکومت خود فرمان می‌راندند. از این نظر، آنان را می‌توان در کنار صفّاریان و طاهریان قدیمی‌ترین سلسله‌های ایرانی دانست که علیه خلفا پرچم استقلال برافراشتند.