سامی، کاظم (مشهد ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۶۷ش)
سامی، کاظم (مشهد ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۶۷ش)
| کاظم سامی | |
|---|---|
| زادروز |
مشهد 1312ش |
| درگذشت | تهران 1367ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیلات پزشکی در دانشگاه‌های مشهد و تهران، تخصص روان‌پزشکی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | روان‌پزشک |
| آثار | روان‌شناسی عشق ورزیدن؛ و بررسی نظریات مختلف درباره رؤیا |
| گروه مقاله | تاریخ ایران، علوم سیاسی |
رهبر حزب جنبش آزادی‌بخش مردم ایران (جاما). در دوران دبیرستان در این شهر از طریق «کانون نشر حقایق اسلامی» با تعالیم استاد محمدتقی شریعتی آشنا شد و به مبارزات نهضت ملی ایران روی آورد و درپی آشنایی با آموزه‌های نخشب به «نهضت خداپرستان سوسیالیست» متمایل شد. سامی در ۱۳۳۰ عضو حزب ایران شد و در بهمن ۳۱ با جدایی از این حزب به جمعیت آزادی مردم ایران پیوست. کاظم سامی عضو مؤسس و عضو کمیته شهرستان این جمعیت بود و در روزنامه‌های مردم ایران و جوانان ایران مقاله می‌نوشت. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، سامی به عنوان عضو حزب مردم ایران از اعضای فعال نهضت مقاومت ملی در مشهد و تهران بود و چندبار به زندان افتاد. او ضمن تحصیلات پزشکی در دانشگاه‌های مشهد و تهران، به تدریس اشتغال داشت و عضو سازمان جوانان، تشکیلات دانشجویی، هیئت اجرایی و کمیته مرکزی حزب مردم ایران و نیز عضو هیئت‌مدیره و مسئول تشکیلات و تبلیغات انجمن اسلامی دانشجویان بود. در ۱۳۳۹ به زندان افتاد و شش ماه را در زندان گذراند و در ۱۳۴۰ نشریه پیکار اندیشه را که از نخستین جلوه‌های همکاری دانشگاه و حوزه بود، انتشار داد. این نشریه پس از دو شماره توقیف و سامی نیز دستگیر شد. وی پس از آزادی در جبهه ملی ایران به فعالیت پرداخت. پس از کنگره حزب مردم ایران (فروردین ۱۳۴۱) همراه با دکتر حبیب‌الله پیمان از حزب جدا شد و در تابستان ۱۳۴۲ به اتفاق وی جنبش آزادی‌بخش مردم ایران (جاما) را تأسیس کرد که منجر به دستگیری وی شد و تا ۱۳۴۶ در زندان به‌سر برد. در ادامه تحصیلات خود، تخصص روان‌پزشکی گرفت مجله تازه‌های روان‌پزشکی را منتشر کرد و مدت‌ها در دانشگاه‌های مختلف به تدریس این رشته اشتغال داشت. در سال‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی از سخنرانان حسینیه ارشاد و مسجد قبا بود. در آستانه انقلاب، جاما را با نام جنبش انقلابی مردم مسلمان ایران به گونه‌ای شورایی و در قالب حزبی سیاسی، تجدید سازمان کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان نخستین وزیر بهداری در کابینه مهندس بازرگان انتخاب شد. وی پس از استعفا مدتی سرپرستی هلال احمر را به‌عهده داشت و در اولین دوره مجلس شورای اسلامی به نمایندگی مجلس انتخاب شد. او همچنین از کاندیداهای نخستین انتخابات ریاست جمهوری بود. دکتر سامی تا پایان عمر به درمان بیماران، دستگیری از بیماران مستمند و نیازمند و مداوای رایگان بسیاری از آنان اشتغال داشت. وی سرانجام در ۲ آذر ۱۳۶۷ در مطب خود مورد سوء قصد قرار گرفت و دو روز بعد در ۴ آذر درگذشت. از سامی دو کتاب با نام‌های روان‌شناسی عشق ورزیدن؛ و بررسی نظریات مختلف درباره رؤیا به‌جای مانده است. همچنین ۲ جلد یادنامه دکتر علی شریعتی به کوشش وی انتشار یافت و مقالات انتخاب شهادت و چه باید کرد؟ جهاد... در آن یادنامه از اوست.