سایگو، تاکاموری (۱۸۲۷ـ۱۸۷۷)
سایْگو، تاکاموری (۱۸۲۷ـ۱۸۷۷)(Saigo, Takamori)
سردار و دولتمرد محافظه‌کار ژاپنی. به بازگشت میجی[۱]، امپراتور ژاپن، کمک و سپس بر‌ضد او قیام کرد. در ۱۸۷۲ فرمانده کل قوا و از شخصیت‌های عمده در حکومت میجی شد، ولی در ۱۸۷۳ استعفا کرد و قیام ساتسوما[۲] را در ۱۸۷۷ رهبری کرد. پس از شکست قیام، و دریافت این حقیقت که این شکست به معنای پایان حیات طبقۀ سامورایی است، خودکشی کرد. سایگو مقام دون‌پایه‌ای از ساتسوما در کیوشو[۳] بود، که از قدیم ایالتی مخالف شوگون‌ها بود. او با اوکوبو توشی میچی[۴] قیام موفقیت‌آمیز سامورایی‌ها را علیه شوگون توکوگاوا رهبری کرد (۱۸۶۷ـ۱۸۶۸). در ۱۸۷۱ وزیر و در ۱۸۷۳ سپهسالار شد. با دولت میجی، به‌ویژه بر سر خدمت وظیفۀ اجباری که شیوۀ زندگی سامورایی را به خطر می‌انداخت، اختلاف پیدا کرد و در ۱۸۷۳ که نقشۀ او را برای جنگ با کره رد کردند استعفا کرد.