اشترخانی، سبحان قلی خان ( ـ۱۱۱۴ق)

سبحان قلی خان اشترخانی;
درگذشت	۱۱۱۴ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	فرمانروا
گروه مقاله	تاریخ جهان
خویشاوندان سرشناس	ندرمحمدخان اشترخانی (پدر) - ابوالغازی خان (پدر زن)

اَشتَرخانی، سُبْحانْ‌قُلی‌خان ( ـ۱۱۱۴ق)

امیر ازبک‌ (حک: ۱۰۹۱ـ۱۱۱۴ق) از سلسلۀ اشترخانیان، فرزند ندرمحمد خان‌ اشترخانی‌. در اوایل سلطنت برادرش عبدالعزیز اشترخانی (۱۰۵۵ـ۱۰۹۱ق)، به حکومت بلخ منصوب شد. بعدها به مخالفت با برادرش برخاست و سرانجام علی‌رغم مقاومت بزرگان بخارا، امیر عبدالعزیز از سلطنت استعفا کرد و آن را به سبحان‌قلی خان واگذاشت و خود به زیارت حج رفت. وی در حکومت بلخ مناسبات خوبی با دولت صفوی داشت و در سال‌های سلطنت خود، روابط نیکویی با دولت‌های هند و عثمانی برقرار کرد. او همچنین داماد ابوالغازی خان حاکم خیوه بود. دوران سلطنت او مشحون از جنگ و خون‌ریزی است و از این طریق آسیب‌های جدی به مردم و خانات بخارا وارد آمد. اقتدار خوانین منغیت که در آغاز قرن ۱۳ق، باقی‌مانده سلسله اشترخانی را برانداختند و خود بر امارت بخارا نشستند، در زمان او شکل گرفت. سبحان‌‌قلی خان، در شعر و طبابت دستی داشت و دارالشفایی در بخارا بنا کرد.