سبکی، شیخ محمود (سبک ۱۲۷۴ ـ قاهره ۱۳۵۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سُبْکی، شیخ محمود (سُبْک ۱۲۷۴ ـ قاهره ۱۳۵۲ق)
فقیه مالکی و مصلح دینی مصری. در الازهر درس خواند و در همان‌جا استاد شد. ابتدا به تصوف گروید و شور و اشتیاقی فراوان به اصلاح امور مذهب داشت. ضمن تحصیل به تألیف در باب معرفی بدعت‌های دینی می‌پرداخت. در این راستا، در ۱۳۳۱ق گروهی با هدف اصلاح دینی به نام «جمعیّت شرعی» تأسیس کرد و تا پایان عمر ریاست آن را به‌عهده داشت. پیروانش به سُبکیّه معروف‌اند. از آثار اوست: الدین الخالص، در ۶ جلد؛ تحفةالابصار و البصائر؛ الرسالةالبدیعیّه و غایةالتبیان؛ شرح جامعی بر سنن ابوداود به‌نام المَنهل‌العَذب.