سد آتش

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سدّ آتش (barrage)

تجمع خطی آتش توپخانه در جنگ. همچون پرده‌ای از گلوله‌های انفجاری بین نیروهای مهاجم و مدافع به‌کار می‌رود. سد آتش را نیروی مدافع ایجاد می‌کند تا از نزدیک‌شدن حملۀ دشمن به خطوط دفاعی‌اش جلوگیری کند و ممکن است به‌صورت خط آتشی ساده در جلوِ محل تجمع نبرد باشد و یا برای حفاظت از موفقیت محل نبرد دور تا دور آن ایجاد شود، که اصطلاحاً سد آتش جعبه‌ای[۱] نامیده می‌شود. سد آتش، که برای کمک به حمله به‌کار می‌آید، ممکن است در جایی ثابت باشد تا از رسیدن نیروهای کمکی به منطقۀ تهدیدشده جلوگیری کند و یا متحرک باشد تا به‌منزلۀ پردۀ محافظ دنباله‌داری برفراز نیروهای در حال پیشروی حرکت کند. معمولاً در سدهای آتش از گلوله‌هایی با قدرت انفجاری بالا استفاده می‌شود. در جنگ جهانی اول، غالباً شامل پرتابه‌های گازی و گلوله‌های انفجاری بودند تا خطر بیشتری برای هدف ایجاد شود.

 


  1. box barrage