سد اسکندر
سدّ اسکندر
(یا: سد یأجوج و مأجوج؛ سد ذوالقرنین) در قرآن، سد عظیمی است که ذوالقرنین، که برخی او را کورش کبیر و بعضی همان اسکندر پنداشته‌اند به خواهش قومی از مردم میان ایشان و قوم یأجوج و مأجوج بنا کرد. او برای نجات مؤمنان از فساد این قوم، این سد را بسیار محکم و با استفاده از پاره‌های آهن میان دو کوه بنا نهاد (کهف، ۹۰ـ۹۷). در این که این سدّ کدام است و آن قوم کیانند، نظرات گوناگونی اظهار شده است. از میان این نظرات، محتمل‌ترین نظر این است که آن قوم همان قوم مغول و سدّ مذکور سدّی میان کوه‌های قفقاز در تنگۀ داریال یا در شرق ایران و در شمال خراسان کنار رود اترک است. نیز ← ذوالقرنین