سراوان، شهرستان

سراوان، شهرستان
استان	سیستان و بلوچستان
بخش	مرکزی، جالق، بم‌پشت، هیدوج، سیب و سوران، و زابلی
جمعیت	۲۴۶,۱۰۰ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت	جنوب و جنوب شرقی شهرستان خاش، غرب کشور پاکستان، شمال شهرستان سرباز، و شرق شهرستان ایرانشهر
نوع اقلیم	معتدل مایل به گرم
شهر ها و آبادی ها	سراوان، سیرکان، زابلی، سوران، جالق، هیدوج، ده‌محمدی، اسفندک، کله‌گان، کشکوک، کشتگان، کنت، پسکوه، گُشت، و چاهوک

سَراوان، شهرستان

شرقی‌ترین شهرستان در استان سیستان و بلوچستان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های جالق، بم‌پشت، هیدوج، سیب و سوران، و زابلی، با مرکزیت اداری شهر سراوان. از شمال و شمال غربی به شهرستان خاش، از شرق به کشور پاکستان، از جنوب به شهرستان سرباز، و از غرب به شهرستان ایرانشهر محدود است. سرزمینی کوهستانی است و باداموکوه با ارتفاع ۲,۶۱۸ متر بلندترین کوه آن است و کوه‌های بم‌پشت، که از شرق به غرب کشیده شده‌اند، نواحی جنوبی آن را تشکیل می‌دهند. رودخانۀ فصلی ماشکل و خشک‌رودهای دیگری همچون روتک، سی‌میش، و جالق، که غیر از خشک‌رود اخیر بقیه به رود ماشکل می‌ریزند و همگی از ایران خارج می‌شوند، شبکۀ رودهای آن را تشکیل می‌دهند. اقلیم این شهرستان معتدل مایل به گرم، از نظر بارندگی جزء نواحی خشک، و جمعیت آن ۲۴۶,۱۰۰ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از سراوان، سیرکان، زابلی، سوران، جالق، هیدوج، ده‌محمدی، اسفندک، کله‌گان، کشکوک، کشتگان، کنت، پسکوه، گُشت، و چاهوک. راه خاش به کوهک و پاکستان، خاش به سوران، و نیز راه سراوان به جالق و میرجاوه، شبکۀ راه‌های ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند.