سرحان، عبدل (۱۹۵۰)
سَرحان، عبدِل (۱۹۵۰)
شاعر و داستان‌نویس فرانسوی‌زبان مراکشی. در دانشگاه رباط به تحصیل پرداخت و با ارائۀ پایان‌نامه‌ای دربارۀ جنسیت نزد جوانان مراکشی در فرهنگ سنتی کشورش دانشنامۀ دکتری گرفت. در سه رمانی که نوشته است مسائل جنسی و عقده‌های ناشی از آن را مطرح می‌کند. در مَسعوده (۱۹۸۳) زندگی ویران‌شدۀ کودکی را در سیطرۀ پدری زورگو بازمی‌گوید. در بچه‌های کوچۀ تنگ از سقوط نوجوانان به‌دست بزرگسالان حکایت می‌کند و در آفتاب سیاه (۱۹۲۲) از انسانیت‌زدایی توده‌ها از سوی دولت و تبدیل امید به تباهی سخن می‌راند. دیدگاه سرحان در آثارش همواره تیره و اعتراضاتش شدیداللحن است.