سرخک
سُرخک (پزشکی)(measles)
نوعی بیماری ویروسی حاد. از راه هوا منتقل می‌شود. علایم بیماری عبارت‌اند از تب، التهاب شدید مخاطی، لک‌های کوچک درون دهان، و لکه‌های قرمزرنگ برجسته روی پوست. لکه‌ها پس از دورۀ نهفتگی[۱] دوهفته‌ای ظاهر می‌شوند. مدت بیماری یک هفته است. پیش‌گیری از بیماری با مایه‌کوبی صورت می‌گیرد. هر سال بیش از ۱میلیون کودک بر اثر سرخک می‌میرند. در کشورهای صنعتی، سرخک بیماری خطرناکی نیست، ولی از آن‌جا که ممکن است سبب عوارض خطرناکی شود، اغلب این کشورها برنامۀ مایه‌کوبی را برضد این بیماری اجرا می‌کنند. در کشورهای پیشرفته، از هر ۵هزار کودک مبتلا یک نفر جان خود را از دست می‌دهد و از هر هزار بیمار یک نفر دچار التهاب مغز[۲] می‌شود. در نیمی از این بیماران ضایعات مغزی پدید می‌آید. در انگلستان، واکسن ام ام آر[۳] (سرخک، اوریون[۴]، سرخجه[۵]) در دوازده تا پانزده ماهگی و نوبت یادآور[۶] آن قبل از ورود به مدرسه، معمولاً بین سه تا پنج سالگی، تزریق می‌شود. در ۲۰۰۱، به‌علت کاهش مایه‌کوبی اِم‌اِم‌آر در انگلستان، که از ۱۹۹۸ شروع شده بود، موارد ابتلا به سرخک افزایش یافت، زیرا پوشش مایه‌کوبی کمتر از درصد لازم برای مهار بیماری بود. سازمان جهانی بهداشت[۷] در آوریل ۲۰۰۱ مبارزه علیه سرخک را آغاز کرد تا میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری به نصف کاهش یابد. در سال ۲۰۰۰، پوشش جهانی مایه‌کوبی علیه سرخک ۷۵ درصد بود.