سردار فاخر حکمت، رضا (۱۲۶۴ ش ـ ۱۳۵۶ش)
سَردار فاخر حکمت، رضا (۱۲۶۴ـ۱۳۵۶ش)
| رضا سَردار فاخر حکمت | |
|---|---|
| زادروز |
1264ش |
| درگذشت | 1356ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| لقب | سردار فاخر |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
(ملقب به «سردار فاخر») سیاستمدار، نمایندۀ مجلس و دولتمرد در دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند حاج حسام‌الدین شیرازی بود و در شیراز متولد شد و پس از اتمام تحصیلات ابتدایی، عازم اروپا شد و بعد از استبداد صغیر به تهران آمد و عضویت حزب دموکرات را پذیرفت. او از مخالفان قرارداد ۱۹۱۹ بود و در دورۀ چهارم و پنجم مجلس، نمایندۀ مردم آباده شد. در دورۀ پنجم جزو طرفداران سلسلۀ پهلوی شد و متعاقباً در دورۀ هفتم و هشتم نیز نماینده بود. وی همچنین به استانداری یزد، استرآباد (گرگان) و کرمان منصوب شد (۱۳۱۳ـ۱۳۱۵ش). وی بعد از ۱۳۲۰ش، رئیس ادارۀ کل آمار و ثبت احوال؛ نماینده دورۀ چهاردهم مجلس از شیراز؛ مؤسس حزب سوسیالیست؛ عضو مجدد در حزب دموکرات (۱۳۲۵)، استاندار کرمان و بلوچستان؛ رئیس مجلس پانزدهم و شانزدهم شورای ملی شد. وی در دوران نخست‌وزیری دکتر مصدق خانه‌نشین شد اما پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش در انتخابات دورۀ هجدهم، نوزدهم و بیستم به نمایندگی مجلس شورای ملی رسید. در ۱۳۳۶ش، شاه وی را مأمور کرد تا با همکاری عَلَم، اقبال و تیمور بختیار را تحت نظر قرار دهد. در ۱۳۴۰ش، پس از نخست‌وزیری امینی، ازجملۀ افرادی بود که در نهایت اختفا با همکاری اسدالله رشیدیان علیه نخست‌وزیر و برای برکناری او، فعالیت کرد ولی در همان سال بازنشسته شد.