سرودها
سرودها (The Contos)
مجموعه‌ای از مهم‌ترین اشعار ازرا پاوند، در دفترهای متفاوت، منتشرشده در ۱۹۱۹ـ۱۹۶۹. این اثر بزرگ، که سیر و سلوک شاعرانۀ پاوند را طی ۵۰ سال نشان می‌دهد، مشحون از صنایع لفظی و معنوی است. اغلب این رشته اشعار، محصول اقامت شاعر در ایتالیا، بین سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۴۵ است. سروده‌های این دوره، به‌سبب گرایش فعالانۀ پاوند به فاشیسم، در حد وقایع‌نامه‌نگاری حکومت فاشیستی موسولینی تنزل یافته است. با این همه، جوهرۀ اصلی سرودها، که همانا تداوم و سلوک و تمرکز بر موضوعی خاص است، به‌تمامی مشهود است. منتقدان و مفسران در نسبت سرودها با زندگی شاعر بسیار سخن گفته‌اند. به‌نظر می‌رسد شاعر در این سلوک طولانی بسیاری از عناصر زندگی خود را مستقیماً در اشعارش وارد کرده است. از منظر صنایع ادبی، سرودها در مقامی فروتر از سرزمین هرز الیوت جای داده شده است، چراکه الیوت همۀ صنایعی را که پاوند در اثری طویل گرد آورده، در اثری کم‌حجم‌تر گنجانده است. عقاید جزمی و واپس‌گرایانۀ پاوند، ارزش ادبی صنایع به‌کاررفته در سرودها را بی‌رنگ کرده است.