سعدلو
سَعْدْلُو
از طوایف اصلی و بزرگ اتحادیۀ قراقویونلو. پس از قتل جهان‌شاه و انقراض دولت قراقویونلو به دولت آق‌قویونلو پیوستند و چون سلسلۀ آق‌قویونلو به‌دست شاه‌اسماعیل صفوی برافتاد، این مردم در شمار قزلباشان درآمدند. این طایفه به نام سردودمانشان، سعد ترکان، بدین نام خوانده شده‌اند. سرزمین اصلی این مردم در نخجوان و اطراف ایروان قرار داشت و ناحیۀ بزرگ چخور سعد، امروزه ایروان، نخجوان و سُرمه‌لی، به این طایفه منسوب بوده است. سعدلوها در ۸۲۲ق، پس از فوت قرایوسف ترکمان، پسرش اصفهان‌میرزا را به سلطنت برداشتند و در همان سال به اسکندر قراقویونلو پیوستند و در جنگ علی شاهرخ شرکت کردند (۸۲۳ق). سین‌بیگ سعدلو، از سرداران بزرگ جهان‌شاه قراقویونلو، در ۸۷۲ق حاکم استرآباد بود. گروهی از سعدلوها در سال‌های سلطنت سلطان‌محمد خدابنده و اوایل سلطنت شاه‌عباس به خدمت عثمانیان درآمدند و گروهی دیگر همچنان در صفوف قزلباشان باقی ماندند. در ۱۰۱۳ـ۱۰۱۴ق بسیاری از سعدلوهای ناحیۀ چخور سعد رابطۀ خود را با عثمانیان قطع کردند و به اردوی شاه‌عباس صفوی پیوستند.