سلطان الواعظین، سیدمحمد (تهران ۱۳۱۴ق ـ۱۳۹۱ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سلطانُ‌الواعظین، سیّدمحمّد (تهران ۱۳۱۴ق ـ۱۳۹۱ق)

عالم دینی، متکلّم، نویسنده و واعظ ایرانی. تحصیلات مقدماتی را در مدرسه پامنار تهران فراگرفت و در ۱۳۲۶‌ق همراه پدر به عراق رفت. مدت دو سال در کربلا اقامت کرد و سطوح متوسطه را نزد فاضل مرندی و شهرستانی خواند. همراه پدر به کرمانشاه رفت و به تبلیغ شریعت پرداخت. مسافرت‌هایی به عراق، سوریه، فلسطین، اردن، مصر و هندوستان داشت. در این سفرها علاوه‌بر تکمیل دانش خویش و آشنایی با عقاید ادیان دیگر، مناظره‌هایی با علمای ادیان مختلف نمود. در ۱۳۴۵‌ق در دهلی با یکی از برهمائیان در حضور گاندی، رهبر هند، مناظره کرد. مناظرۀ مهم دیگرش با دو تن از علمای سنّت و جماعت، حافظ محمدرشید و شیخ عبدالسلام، در مدت دَه شب در پیشاور پنجاب برگزار شد. جریان مناظره‌هایش در بیشتر جراید آن زمان هند درج شد. مناظره‌هایی نیز با علمای یهودی، مسیحی و بهایی داشت. در قم دفن شد. از آثار اوست: شب‌های پیشاور (گزارش مجالس مناظره‌اش در پیشاور)؛ صدمقالۀ سلطانی؛ گروه رستگاران یا فرقۀ ناجیه (در ۲ مجلد).