سلول فتوالکتریک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سلّول فتوالکتریک (photocell)
وسیلۀ اندازه‌گیری یا آشکارسازی نور و دیگر تابش‌های الکترومغناطیسی. مبتنی‌بر تغییرات الکتریکی ناشی از تابش نور است. در چنین سلول‌هایی، تابش منجر به گسیل الکترون و تشکیل جریان الکتریکی می‌شود (اثر فُتوالکتریک). در سلول فُتوولتایی[۱]، تابش نور منجر به تولید نیروی محرک الکتریکی در مرز بین دو جسم متفاوت می‌شود. در سلول فُتورساننده[۲]، که در آن از نیم‌رسانا[۳] استفاده می‌کنند، تابش الکترومغناطیسی رسانندگی را افزایش می‌دهد. سلول‌های فتوالکتریک را در نورسنج‌های عکاسی، آژیرهای خطر آتش‌سوزی و دزدگیرها، دربازکن‌های خودکار، و در آرایه‌های انرژی خورشیدی به‌کار می‌برند.

 


  1. photovoltaic cell
  2. photoconductive cell
  3. Semiconductor