سلوکوس دوم

سُلوکوس دوم ( ـ۲۲۵پ‌م)(Seleucus II)
(ملقب به: کالینیکوس به‌معنای فاتح درخشان) چهارمین پادشاه از سلسلۀ سلوکیان. (حک: ۲۴۶‌ـ‌۲۲۵‌پ‌م). پسر آنتیوخوس دوم و لائودیسه بود. پس از مرگ پدر، با نامادری‌اش برنیس که درصدد بود فرزند خود را به سلطنت بنشاند، اختلاف یافت و سرانجام آنان را به‌قتل رساند. به‌همین سبب، بطلمیوس سوم، برادر بِرِنیس که به پادشاهی مصر رسیده بود، به قلمرو سِلوکیّه حمله کرد و بخش‌های بزرگی از این امپراتوری ازجمله مناطق غربی ایران را به‌تصرف خود درآورد. سِلوکوس دوم در نبرد آنکورا (آنکارای کنونی) (ح ۲۳۵‌پ‌م) از برادر خود آنتیوخوس هیراکس، که از حمایت مادرش لائودیسه برخوردار بود، شکست خورد و قلمروِ خود را تَرک و آن ‌را به برادر و دیگر زمامداران شبه‌جزیره واگذار کرد. پس از او پسرش سلوکوس سوم به سلطنت رسید.

 

---