سلیمان طاهری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سلیمان طاهری ( ـ بغداد ۲۶۶‌ق)

هفتمین امیر (حک: ۲۵۵‌ـ‌۲۶۶‌ق) دودمان طاهریان، از شاخۀ موسوم به اصحاب الشُّرطه در بغداد. سلیمان از نوادگان طاهر ذُوالْیَمینِین بود که در ۲۵۰‌ق، پس از قیام حسن بن زید علوی در طبرستان، در جنگی که در نزدیکی ساری رخ داد، شکست خورد و به گرگان گریخت. برخی برآنند که چون سلیمان بن عبدالله شیعه‌مذهب بود، از جنگ با حسن بن زید ابا داشت و عمداً فرار کرد. در ۲۵۵‌ق در خلافت مهتدی عباسی به بغداد آمد و به امارت رسید و چون خزانۀ بیت‌المال را تهی یافت، ناچار اموال سپاهیان بغداد را گرفت و به اتباع خویش داد اما بدرفتاری سپاهیان خراسان، به فرماندهی محمد بن اوس با مردم، شورش مردم بغداد را سبب شد.