سمانگ
سِمانْگ (Semang)
از بومیان جنوب شرقی مالزی. در گروههای کوچک ۲۰ تا ۳۰ نفرۀ کوچنده زندگی میکردند و از طریق شکار و گردآوری خوراک در جنگل روزگار میگذراندند و از تیرهای کوچک زهرآلوده برای شکار بهره میجستند. تیرهای زهرآلود را بر سر لولههایی نیمانند مینهادند و از طرف دیگر با فشار بهسمت هدف فوت میکردند. امروزه اکثر سِمانگها کشاورزند. آنان خدایان متعددی دارند و به شعایر آیین شمنی[۱] عمل میکنند. سمانگها برای مبادلۀ محصولات جنگی با نمک و سایر کالاهای همسایگان مالزیایی خود بهروشی عمل میکنند که «مبادلۀ خاموش[۲]» خوانده میشود؛ به این معنی که محصولات خود را در جای مشخصی قرار میدهند و دور میشوند؛ سپس مالزیاییها آنها را برمیدارند و کالاهای خود را در جایشان میگذارند تا سمانگها بیایند آنها را بردارند.