سماک رامح

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سِماک رامح (Arcturus)

سِماک رامح
سِماک رامح

(یا: آلفا عَــوّا، حارس شمال، گاوران، ارابه‌ران، پاسدار) درخشان‌ترین ستارۀ صورت فلکی[۱] عَــوّا[۲]، و چهارمین ستارۀ درخشان آسمان شب. این ستاره غول سرخی[۳] است که حدوداً ۲۸‌برابر بزرگ‌تر، و ۷۰‌برابر درخشان‌تر از خورشید است و ۳۶ سال نوری[۴] از آن فاصله دارد. ریشۀ نام آن یونانی و به‌‌معنی «نگهبان دُب (خرس)[۵]» است. این ستاره درخشان‌ترین ستارۀ نیمکرۀ شمالی آسمان، و همواره مورد توجه بوده است، اما بعضی از متون ادبی باستانی، نظیر کتاب مقدس ایوب[۶]، از آن فقط به‌منزلۀ جزئی از صورت فلکی دب اکبر[۷] یاد کرده‌اند. نگهبان شمال نخستین ستاره‌ای است که حرکت خاص آن کشف شد. ادموند هالی[۸] در ۱۷۱۸ اعلام کرد که موقعیت این ستاره نسبت به ستاره‌های پیرامون، حدود یک درجه از آنچه بطلمیوس[۹]، اخترشناس مصری قرن ۲‌م، در مجسطی[۱۰] ثبت کرده بود، تغییر کرده است.

 


  1. constellation
  2. Boötes
  3. red giant
  4. light year
  5. The Guardian of the Bear
  6. Book of Job
  7. The Great Bear
  8. Edmond Halley
  9. Ptolemy
  10. Almagest