سمفونی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سَمْفونی (symphony)

ساختۀ‌ موسیقایی‌ پیچیده‌ و مفصل‌ برای‌ ارکستر، که‌ طبق سنت‌ از چهار موومان‌ جداگانه‌ اما مرتبط‌ تشکیل‌ شده‌ است‌. سمفونی‌ از فرم‌هایی ساخته شده است، همچون فرم‌ سونات‌[۱]، اوورتور[۲] ایتالیایی‌، و کنسرتو گروسّو[۳]. هایدن[۴]‌ فرم‌ تمام‌عیار سمفونی‌ را پدید آورد، که‌ موومان‌های‌ آهسته‌، منوئه‌، و آلِّگرو[۵] داشت‌. موتسارت‌ و بتهوون‌ (که‌ به‌جای‌ منوئه[۶]‌ از اسکِرتسو[۷] استفاده‌ کرد) این‌ فرم‌ را گسترده‌تر ساختند، و سمفونی‌ پس‌ از تغییرهای‌ گوناگون‌ و یافتن‌ جوهره‌ای‌ نمایشی‌ به‌صورت‌ آثار نیمه‌برنامه‌ای‌ برامس‌[۸]، چایکوفسکی[۹]، بروکنر، آنتونین دوورژاک[۱۰]، مالر[۱۱]، سیبلیوس[۱۲]‌، وون‌ ویلیامز، والتر پیستون‌[۱۳]، پروکوفیف[۱۴]، شوستاکوویچ‌[۱۵] درآمد.


  1. sonata
  2. overture
  3. concerto grosso
  4. Haydn
  5. allegro
  6. minuet
  7. scherzo
  8. Brahms
  9. Tchaikovsky
  10. Antonin Dvorák
  11. Mahler
  12. Sibelius
  13. Walter Piston
  14. Prokofiev
  15. Shostakovich