سمنان، شهر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی


سمنان، شهر
استان سمنان
شهرستان سمنان
جمعیت ۱۲۶,۷۸۰ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت ‌۱۹۱کیلومتری شرق تهران، در کوهپایۀ جنوبی البرز، سر راه و کنار خط آهن تهران به مشهد
نوع اقلیم معتدل و خشک
ارتفاع از سطح دریا ۱,۱۳۰ متر
برخی بناها منار‌ مسجد ‌جمعه (قرن ۵ق) - دروازۀ ارگ - مسجد جمعه - مسجد شاه (متعلق به زمان قاجار)

سِمنان، شهر

سِمنان، شهر

واقع در استان سمنان و مرکز اداری شهرستان مذکور. با ارتفاع ۱,۱۳۰ متر، در ‌۱۹۱کیلومتری شرق تهران، در کوهپایۀ جنوبی البرز، سر راه و کنار خط آهن تهران به مشهد، قرار دارد. اقلیم آن معتدل و خشک است. میانگین حداکثر دما ۲۴ درجۀ سانتی‌گراد و میانگین حداقل دمای آن دوازده درجۀ سانتی‌گراد، میانگین بارندگی سالانۀ آن ۱۴۱ میلی‌متر، و جمعیت آن ۱۲۶,۷۸۰ نفر است (۱۳۸۵). سمنان از شهرهای کهن ایران و از شهرهای استان تاریخی ورنا بوده است. هنگام حملۀ اعراب به ایران به‌سختی مقاومت کرد و قطری بن الفجاء، سردار عرب، را مغلوب کرد. در آغاز قرن ۴‌ق، جزو متصرفات آل زیار بود. در ‌۴۲۷ق، به تصرف ترکان غز درآمد و آسیب فراوان دید. در حملۀ مغول (‌۶۱۸‌ق) ویران شد. آثار تاریخی این شهر عبارت‌اند از منار‌ مسجد ‌جمعه (قرن ۵‌ق)، دروازۀ ارگ، مسجد جمعه، و مسجد شاه (متعلق به زمان قاجار). سمنانی‌ها به زبان خاصی صحبت می‌کنند که ارتباط نزدیک با زبان‌های باستانی ایران دارد. در روزگار مادها و هخامنشیان، کومیزیه (کومی‌‌سن) نام داشت و در دورۀ ساسانیان، کومس و بعد از اسلام، قومس نام گرفت.