سمنوپزان

سَمَنوپزان

از انواع نذریه، به حاجت‌مندی از فاطمۀ زهرا (س). در پختنِ سمنوی نذری حتماً باید از آبِ نیسان بهره برد. در باور عامیانه مردم ایران، در سمنوی نذری قند یا شکر نباید ریخت، چون شیرینی آن به اثرِ انگشتِ حضرت فاطمه خودبه‌خود پدید می‌آید. این نذر را زنان برای برآوردن حاجت‌های زنانه می‌پزند. صاحبِ نذر نیّت می‌کند با رواشدنِ حاجتش چند نوبت سمنو خواهد پخت. پختن سمنو آدابی دارد؛ ازجمله خواندن زیارت‌نامۀ دوازده امام به‌هنگام روشن‌کردنِ اجاق سمنو. به عمل هم‌زدن دیگِ سمنو، محضِ ثواب یا برای حاجتی، «پای سمنو رفتن» گویند، که آن نیز آدابی دارد.