سنانکور، اتین پیور دو (۱۷۷۰ـ۱۸۴۶)

سِنانْکور، اِتیِن پیوِر دو (۱۷۷۰ـ۱۸۴۶)(Senancour, Etienne Pivert de)

سِنانْکور، اِتيِن پيوِر دو

مؤلف فرانسوی اوبرمان (۱۸۰۴)؛ یکی از چند رمان اوایل قرن ۱۹ که رنج‌های قهرمانی حساس و دردکشیده را توصیف می‌کند. این کتاب که در قالب نامه نگارش یافته سرشار از توصیفات رمانتیک طبیعت و بدبینی عمیق است. پدر سنانکور می‌خواست فرزندش کشیش شود، اما او در ۱۷۸۹ به سوئیس گریخت و به ازدواجی تن داد که از آن راضی نبود. پس از انقلاب فرانسه به کشورش بازگشت و کم‌وبیش گوشه‌گیری اختیار و با روزنامه‌ها و نشریات نقد و بررسی کتاب همکاری کرد. کتاب خلاصۀ سنت‌های مذهبی و اخلاقی (۱۸۲۵) وی در ۱۸۲۷ اثری کفرآمیز تلقی شد و سنانکور را به جریمه و زندان محکوم کردند، هرچند این حکم در فرجام‌خواهی لغو شد. رمان اوبرمان حاکی از تأثیر ژان ژاک روسو، فیلسوف فرانسوی، است که معتقد بود پیشرفت تمدن فطرت پاک بشر را به فساد کشانده است. قهرمان رمان که آدمی گوشه‌گیر در کوه‌های سوئیس است، از افسردگی و احساس بیهودگی رنج می‌برد.