سنبل الطیب

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سُنبُل‌الطیب
(در انگلیسی valerian و در عربی حشیشة‌القطه) گیاهی علفی و دارای ساقه‌ای قوی به ارتفاع ۰.۵ تا ۱.۵ متر. به حالت خودرو در جنگل‌های کم‌درخت، مخصوصاً حاشیه جریان‌های آب یا گودال‌های غالب نواحی اروپا، آسیا و ایران می‌روید. بوی مطبوع ریزوم گیاه، گربه را به‌خود جلب می‌کند به‌طوری که این جانور، در اطراف آن به جست‌وخیز می‌پردازد، از این جهت این گیاه را علف گربه می‌نامند. قسمت مورد استفادۀ آن، ریزوم و ریشه‌های افشان آن است که به‌صورت متصل به ریزوم، در بازار تجارت عرضه می‌شود. نمونه‌های وحشی آن برای رفع نیازمندی‌های درمانی کافی به‌نظر می‌رسد زیرا کمتر اقدام به پرورش آن می‌شود. ریشۀ سنبل‌الطیب، دارای اثر ضد تشنج قوی است و از آن در رفع ناراحتی‌های با منشأ عصبی و هیستری و به‌عنوان کاهش‌دهنده مقدار دفع ادرار در مبتلایان به بیماری قند استفاده می‌گردد. همچنین در طب عوام برای رفع بی‌خوابی و به‌عنوان ضد نفخ و ضد کرم نیز استفاده به‌عمل می‌آورند. این گیاه در بعضی از نواحی شمال غربی ایران مثل هیشوداغ یافت می‌گردد.