سندی، زبان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سِندی، زبان
زبانی از شاخۀ شمال غربی زبان‌های هندو آریایی از خانوادۀ زبان‌های هندو اروپایی. مردم سند در پاکستان، کوچ و شبه‌جزیرۀ کاتیادار هند، به این زبان سخن می‌گویند. گویش معیار آن ویچولی است. گویش کاچی در کوچ نوعی سندی است که از زبان گجراتی تأثیر شدید پذیرفته و به عقیدۀ برخی زبان‌شناسان گویشی بین سندی و گجراتی است. سندی با زبان لاندا در شمال قرابت دارد و کلمات فراوان فارسی و عربی را به وام گرفته است. خط سندی برگرفته از الفبای فارسی است. هندوها شکلی از خط دِ وَ ناگاری را به‌کار می‌برند.