سنکوپ (موسیقی)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سَنکوپ (موسیقی)

در موسیقی به‌معنای ضعیف‌شدن یک ضرب قوی به‌سبب اتصال به ضرب ماقبل از خود. به‌عبارت دیگر، وصل‌شدن ضرب ضعیف به ضرب قوی بعد از خود، ضرب قوی را نیز ضعیف می‌کند در این صورت به آن نت، نت سنکوپ‌شده می‌گویند. سنکوپ بر دو نوع است: ساده و شکسته. سنکوپ ساده بر روی دو نت با کشش‌ مساوی و سنکوپ شکسته بر روی دو نت با کشش‌های متفاوت صورت می‌گیرد. در صورتی که به‌جای ضرب قوی، به‌خصوص در ابتدای میزان سکوت بیاید، به آن «ضدضرب» می‌گویند که در حقیقت نوعی سنکوپ به‌شمار می‌آید. واژۀ سنکوپ در موسیقی ضربی کاربُرد دارد.