سوکینوس، فاوستوس (۱۵۳۹ـ۱۶۰۴)

سوکینوس، فاوستوس (۱۵۳۹ـ۱۶۰۴)(Socinus, Faustus)

(نام اصلی: فائوستو سوتسینی) مصلح دینی ایتالیایی، برادرزادۀ لایلیوس سوکینوس. در سیِنا به‌دنیا آمد و نزد معلم خصوصی تعلیم دید. چون در ۱۵۵۹ دادگاه تفتیش عقاید او را دارای افکار الحادی دانست‌، از ایتالیا رفت و سه سال در زوریخ، لیون و ژنو زندگی کرد. در ۱۵۶۳ به ایتالیا برگشت و دوازده سال در فلورانس اقامت گزید و خود را پیرو کلیسای کاتولیک رومی نشان داد. در ۱۵۷۵ به بازل رفت و درگیر نظریه‌پردازی و بحث‌های کلامی با سران پروتستان شد. تحت تأثیر تألیفات عمویش نحله‌ای توحیدی مشهور به سوکینیانیسم را پدید آورد. سوکینوس برای عیسی مسیح ماهیت انسانی، و نه الهی، قائل شد و او را خلیفۀ خداوند در زمین دانست. همچنین، شرارت ذاتی انسان و کفاره‌دادن مسیح برای گناهان انسان، ثمربخشی شعایر هفت‌گانۀ مسیحی، و امکان گرفتارشدن انسان به لعنت ابدی را رد کرد. در ح ۱۵۷۹ به لهستان رفت و بقیۀ عمرش را به نشر افکار خود با تألیفات و مشارکتش در بحث‌های عمومی گذراند. نهضت ضد تثلیثی را، تا حدود زیادی با نامه‌نگاری، به ترانسیلوانی (بخشی از رومانی امروزی) نیز سرایت داد.

 

---