سپنجغر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سپنجغر

در آیین زردشتی، دیو خشک‌سالی، هم‌پایۀ اپوش. به روایت وندیداد به دست آتش وازیشت که گرز تشتر زبانه می‌کشد، نابود خواهد شد. (فرگرد 19، بند 40) همین معنی در دینکرد (بخش 8) و بندهش (بخش 8، بند 39) نیز تکرار شده است.