سپه، خیابان
سپه، خیابان
(یا: خیابان امام خمینی) خیابانی بین میدان امام خمینی (توپخانه/سپه سابق) و میدان حُرّ (باغشاه سابق) در تهران. تا اواسط دورۀ قاجار، حد شمالی شهر تهران بود و بهسبب وجود بناهای گوناگون در آن، خیابان باغ شاه، مریضخانه دولتی و امیریه، نامیده میشد. در دورۀ احمد شاه قاجار، با احداث بیمارستان احمدیه، خیابان به این نام معروف شد. بهسبب وجود باغ فرمانفرما به آن خیابان فرمانفرما نیز گفته میشد. خیابانی خلوت با چند مغازۀ محدود و فقط محل عبور شاه و درباریان بود. در جنوب آن قلعهای به نام باستیون بود که مهمات جنگی در آن نگهداری میشد و امروز نیز خیابانی که قلعه در آن بود، همان نام را دارد. در دورۀ وزارت جنگ رضاخان، بهسبب وجود مراکز نظامی و لقب خود او، سردار سپه، خیابان سپه نام گرفت. در ۱۳۰۳ش، سینما سپه در آن تأسیس شد که قمرالملوک وزیری در آنجا کنسرت میداد. گذر معروف تقیخان در تقاطع خیابانهای سپه و سنگلج و شاهپور واقع بود. تا اواسط دورۀ پهلوی، ساختمان شرکت نفت ایران و انگلیس در آنجا قرار داشت. مهمترین بناهای آن پستخانۀ مرکزی، سردر باغ ملی، ساختمانهای وزارت امورخارجه، شهربانی کل کشور، کاخ مرمر و مسجد مجدالدوله (مجد) است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، خیابان امام خمینی نامیده شد.