سیاست اصالت پول

سیاست اصالت پول (monetarism)

سیاستی اقتصادی که برمبنای آن پول در گردش یک کشور تحت کنترل قرار می‌گیرد تا با توان آن کشور برای تولید کالا همگام شود و هدف آن مهار تورم است. در این نظام، از کاهش هزینه‌های دولت حمایت می‌شود و هدف طولانی‌مدت آن بازگرداندن هرچه بیشتر اقتصاد به بخش خصوصی، ظاهراً برای افزایش کارایی و بازدهی، است. میلتون فریدمنِ اقتصاددان و پیروان مکتب اقتصاددانان شیکاگو نخستین حامیان این نظام بودند. بانک‌های مرکزی (ازجمله در امریکا، بانک فدرال رزرو) از نرخ بهره و ابزارهای دیگر برای کاهش یا افزایش عرضۀ پول به نظام اقتصادی استفاده می‌کنند. درنتیجۀ برخی از اقدامات برای حذف حمایت‌های دولت، بروز بی‌کاری محتمل است، اما طرفداران پول محوری ادعا می‌کنند که میزان آن در نهایت کمتر از میزانی است که در نتیجۀ اتخاذ شیوه‌های اقتصادی کینز بروز خواهد کرد. سیاست‌های پول‌محور در دهۀ ۱۹۸۰ در واکنش به مشکلات ناشی از تورم مارپیچی بهای نفت در ۱۹۷۹ به‌‌شکل گسترده اتخاذ شد. (← خصوصی‌سازی). به‌علاوه، نرخ‌های بالای بهره اعتبار بانکی را محدود می‌کند و از صنعت در مقابل نیروهای بازار داخلی و رقابت خارجی حمایت نمی‌شود (که هدف از آن ممانعت از افزایش بیش از حد نیروی کار، رفتار محدودکنندۀ اتحادیه، و تقاضای بیش از حد دستمزد است).

 

---