سیامک
سیامَک
در شاهنامۀ فردوسی، دو تن بدین‌نام خوانده شده‌اند؛ ۱. پسر و در بُندَهِش نوۀ کیومرث. اهریمن و پسرش، بر سیامک و پدرش رشک بردند و سپاه آراستند تا آن دو را به هلاکت رسانند. سیامک سپاه ساخت و چرم پلنگ پوشید و با خَزَروان پسر اهریمن درآویخت و به‌دست او کشته شد. کیومرث سالی از مرگ سیامک سوگوار بود تا آن‌که هوشنگ فرزند سیامک به کین‌خواهی پدر برخاست؛ ۲. پهلوانی تورانی که در جنگ یازده‌رخ به‌دست گَرازِه، پهلوان ایرانی، از پای درآمد. طبری می‌گوید که این سیامک برادر پیران است که با دیگر برادران خود به‌دست گودرز کشته می‌شوند.