سیام (معماری)
.jpg)
سیام (معماری)
صورت اختصاری Congrès Internationaux d’Architecture Moderne (کنگرۀ بین‌المللی معماری مدرن) انجمن آزاد معماران که در 1928 تأسیس شد، و مسئول اصلی صورت‌بندی و اشاعۀ مبانی‌ِ مدرنیسم بود (←جنبش مدرن). اصول عمدتاً کارکردگرا[۱]ی سیام، ازجمله تفکیک دقیق منطقه‌های مسکونی، صنعتی، و تجاری با استفاده از کمربندهای سبز، و تأکید بر انبوه‌سازی مسکن به‌صورت ساختمان‌های بلند، تا دهۀ 1950 بر معماری و شهرسازی تسلط داشت. نمایشگاه وایسنهاف[۲] در اشتوتگارت (1927)، وحدت هدف و عمل در جنبش مدرن را به‌نمایش گذاشت؛ یک سال بعد، معمارانی که در این نمایشگاه شرکت داشتند، سیام را تأسیس کردند. طی مجموعه جلسات و همایش‌ها، اصول بازسازی شهرهای اروپای بعد از جنگ، به‌ویژه توسط لوکوربوزیه[۳] تنظیم شد، که همۀ آن‌ها در «اساس‌نامۀ آتن[۴]» (1933) آمده است. منطقه‌بندی[۵] دقیق و مشخص شهری و بلندمرتبه‌سازی، به‌منزلۀ بهترین راه‌حل‌های مشکلِ مسکن شهری شناخته شد. تا زمان برگزاری دهمین کنفرانس سیام در 1956 (سیام 10[۶])، با این باورها مخالفت نشد: جمع انشعابی گروه 10[۷] به ارزیابی مجدد کاربری مختلط و مراکز شهریِ چندلایه پرداخت. مهم‌ترین اعضای گروه انشعابی عبارت‌بودند از آلیسون و پیتر اسمیتسون[۸] و آلدو وان آیک[۹]، که گروه سیام تحت فشار آنان در 1959 ازهم پاشید.