سیاه زخم
سیاه‌زخم (anthrax)
بیماری دامی. گاه از راه پوست یا پشم حیوانات به انسان منتقل می‌شود. بیماری ممکن است به‌شکل تاول‌های پوستی (پوستول)[۱] سیاه یا ذات‌الریۀ شدید بروز کند و درمان آن مصرف پادزی‌هاست. مایه‌کوبی در پیشگیری از بیماری مؤثر است. عامل مولد این بیماری باکتری میله‌ای‌شکلی[۲] با نام باسیلوس آنتراسیس[۳] است. در اروپای قرن ۱۷، حدود ۶۰هزار رأس گاو در فراگیری[۴] جهانی، که بلای سیاه[۵] نامیده شد، تلف شدند. تصور می‌شود علت بلای سیاه بیماری سیاه زخم بوده است. ویرژیل[۶]، شاعر رومی، این بیماری را توصیف کرده است. این بیماری ممکن است عامل پنجمین طاعون مصر باشد که در انجیل هم به آن اشاره شده است. بریتانیا آزمایشی برای جنگ بیولوژیک با سیاه‌زخم، طی جنگ جهانی دوم صورت داد که ۴۰ سال جزیرۀ گرینیارد[۷]، نزدیک سواحل غربی اسکاتلند، را نامسکون ساخت.