سیاه مگس
سیاه‌‌مگس (blackfly)
مگس‌های خون‌خوار کوچک، امّا قوی‌بنیه‌ای با شاخک‌های کوتاه. این مگس‌ها بال‌های پهنی با رگبال‌های مشخص در بخش جلویی بال دارند. این تیره فراوان است. بالغان اغلب تعدادشان به قدر آزاردهنده‌ای زیاد است. بیشتر در هوای معتدل مناطق شمال و نواحی زیر قطب شمال فراوان‌اند. این مگس‌ها در تیرۀ سیاه‌پشگان[۱]، راستۀ دوبالان[۲]، ردۀ حشرات[۳]، شاخۀ بندپایان[۴] قرار می‌گیرند. شش مرحلۀ نوزادی این حشره در آب‌های جاری، ازجمله در آبشارهای کوچک و بزرگ، طی می‌شود. این جانوران سرپوشی محافظ در سر دارند، پای سینه‌ای جلو آن‌ها منفرد است و بادکش عقبی قلاب‌داری دارند که با آن خودشان را در مقابل جریان آب محکم نگه می‌دارند. روی سنگ‌ها، سبزه‌ها، نوزادهای یک‌روزه، و سایر آبزیان یافت می‌شوند. شفیره‌ها، مثل نوزادها، معمولاً در پوشش ابریشمی می‌مانند. گونۀsimulium ناقل بیماری کوری رودخانه[۵] در امریکای جنوبی و مرکزی، افریقا، و یمن است و سایر کرم‌های نخی را نیز به مرغابی‌ها منتقل می‌کند، سیاه مگس‌ها ناقل بسیاری از انواع مالاریای طیور به‌بسیاری از پرندگان، ازجمله گروه‌های اهلی، بوقلمون‌ها، مرغابی‌ها، و غازها در امریکای شمالی و کانادایند. به‌علاوه، تعدادِ سیاه مگس‌هایی که به چهارپایان اهلی حمله می‌کنند ممکن است بسیار زیاد باشد و چهارپایان را ازبین ببرد. سیاه مگس‌ها ممکن است حتی موجب مرگ انسان شوند.